27.2.08

hayatın anlamı sabahlarda! - 2

sabahları, daha kent giyinmemiştir. soyunukken tüm haliyle senin karşında olur. kent deyince öyle ahım şahım bir şey de beklemeyin benden. ne bir istanbul boğazı mevcut ne de koca bir yeşillik.
apartman.. apartman.. apartman..
ama bazen bunun bile güzelliği olacağına inanmazken insan.. görüyor bunu.. tabi sabahları..


kadınlar daha makyajlarını yapmamışken, saçları darmadağınık iken, daha ilkokul çocuklarının gözlerinden inmemişken uyku.. erkeklerin kafaları bulanmamışken..

görüyor insan..

her sabah, bir araba camın ardından izliyorum kentin sabah halini. her sabah başka bir şey söylüyor. her sabah başka bir şey gösteriyor.
sadece o an sevebiliyorum bu kenti.
bir de geceleri..


ama sabahları, yeni uyanmışken kent.. bir başka güzel oluyor.

22.2.08

hayatın anlamı sabahlarda!

her sabah bir apartmanın önünde iş servisini bekleyen iki kadını izliyorum. ikisi de farklı şirketlerde çalışıyorlar, hatta bir tanesi ece temelkuran'a çok benziyor. yüzü filan. ecetem kadar olamasa da.. benzer işte! bu sebeple birisine ecetem olan, ötekine ecetem olmayan diyeceğim.
ecetem olan işe yeni girdi. daha bir süredir bekler iş servisini. evi o apartmanda değil, ötede biraz. yürüyerek geliyor sabahları. pek kendine bakmıyor aslında. sade bir kadın.
ecetem olmayan bir seneyi aşkındır aynı işte çalışıyor. o da ilk başlarda sade idi. ama ecetem olana göre daha farklı bir sadelik. bir kere bu kadında bir görkem var, saray kadını gibi. pespaye de giyinse bir ışıltı saçıyor. gözleri çok büyük. saçları harika. duruşu, dimdik! annem görse "hıh böyle olacaksın bak" derdi kesin. bir seneyi aşkın zamandır çalışıyor dedim ya, demek ki iş yerinde kademe filan atladı daha bakar oldu kendine. özgüveni zaten boldu, daha bir dik duruyor şimdi. daha bir.. öyle işte. hem onun iş servisi ecetem olan'ınkinden daha lüks. ah para!
ecetem olanla göz göze geliyoruz mütemadiyen. ece temelkuran'a bu kadar benzemesinden mütevellit rahatsız edercesine izliyorum çünkü kendisini. o da bana aynı merakla bakıyor.
ecetem olmayanla göz göze gelemiyorum. bakmıyor çünkü. sadece servisin geleceği yola bakıyor gözleri.

ecetem olan dediğim kadın bir seneye iş yerinde başarıyla yükselir mi acaba?
acaba ecetem olmayan kadın gibi güvenle basar mı adımlarını bir gün?
bir gün onunla da göz göze gelmek imkansızlaşır mı?
hayatın anlamı sabahlarda..
bunu fark eden oluyor mu?