17.9.09

In Limbo.

Bir adım atsam ileri,
ellerim arkada kalıyor
Aklım anılarda
ellerim yüzünde kalıyor
Aklım demiyor
ben diyorum. demiyorum, yağmur diyor.
Alışkanlıklarımı yırtıyorum
Aynalara bakamıyorum
Tanıdığım en tembel insan oluyorum
Sonra eşyalarımı topluyorum
duvarları söküyorum
duvarlara yazdığım ismi siliyorum
günün aydınlanmasını bekliyorum
kayboluyorum.
Eylül çok muğlak bir ay
ne adadayım, ne kıyıda..
sonra:
ben seninle uzun bir araf yaşadım
ölümlere gittim geldim diyor
hatta sonra
...
üzgünüm henüz bir adresim yok
üzgünüm henüz bir biletim yok
üzgünüm henüz cesaretim yok
üzgünüm henüz bir şiirim yok
üzgünüm.
diyor.
sonra
she left home.. she really did.